Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2011

Τραγούδι του Χρόνου

Αν θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας λίγη από τη μαγεία των γιορτών, η δική μας πρόταση για να κάνετε κάποιο δώρο είναι το Τραγούδι του Χρόνου, του Γιώργου Χατζηκυριάκου. 

Χαιρόμαστε γιατί έχουμε ακούσει πολλά θετικά λόγια από τους πρώτους αναγνώστες, ενώ καταφέραμε και μια μικρή εμπορική επιτυχία: Το Τραγούδι του Χρόνου βρέθηκε στην πρώτη θέση των ευπώλητων στο κεντρικό κατάστημα Metropolis (Πανεπιστημίου 56). Συγκεκριμένα, την εβδομάδα των Χριστουγέννων (από 19 έως 24/12) κέρδισε την πρώτη θέση, ενώ ακολούθησαν το "Είναι ο καπιταλισμός ηλίθιε" του Νίκου Μπογιόπουλου και το "Νήμα" της Victoria Hislop. 

Σας ευχαριστούμε θερμά και σας προσκαλούμε σε ένα συναρπαστικό ταξίδι στο χιονισμένο κόσμο της Νοέλα.

Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2011

Φλεγόμενος Άνθρωπος - μικρού μήκους ταινία




Από σήμερα νωρίς το πρωί ξεκινήσαμε στα Γιάννενα γυρίσματα για να δώσουμε εικόνα στον Φλεγόμενο Άνθρωπο, ένα από τα κομμάτια της Ματριόσκα. Ελπίζουμε μέσα σε μερικές μέρες να έχουμε όμορφα αποτελέσματα να σας δείξουμε. 

Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2011

Το Τραγούδι του Χρόνου - Κάντελαϊτ


συγγραφέας:
Γιώργος Χατζηκυριάκος
εικονογράφηση: 
Γιώργος Λαμπράκης

Η πόλη των κεριών και των θαυμάτων

Και τι δεν είδαν όσο πλησίαζαν στο κέντρο της Κάντελαϊτ. Παιδιά να χωρίζονται σε ομάδες και να παίζουν χιονοπόλεμο. Οικογένειες να βολτάρουν χαζεύοντας τις βιτρίνες των καταστημάτων. Ζευγαράκια, κάθε ηλικίας, νεαρά και ηλικιωμένα, να περπατούν αγκαλιασμένα σιγοτραγουδώντας στα χιονισμένα σοκάκια. Κάτω από ένα φανοστάτη είδαν μια παρέα μεγάλων και μικρών να τραγουδούν κάλαντα κρατώντας λεπτά βιβλία με νότες και στίχους, ενώ πιο πέρα, σε μια πιο ανοιχτή πλατεία, είδαν μια φιλαρμονική ορχήστρα να παίζει μουσική υπό τη διεύθυνση ενός παθιασμένου μαέστρου. Στα σκαλοπάτια ενός μεγάλου σπιτιού είδαν καθισμένο έναν κύριο με ψηλό καπέλο και μπορντό σακάκι να λέει παραμύθια στα παιδιά ολόγυρά του και πιο κάτω έναν πατέρα που μαζί με τους δυο γιους του κατασκεύαζαν έναν στρουμπουλό χιονάνθρωπο.
   «Κοιτάξτε!» φώναξε η Φωτεινή δείχνοντας το χιονάνθρωπο. «Ζωντάνεψε!»
   Όντως, προς μεγάλη έκπληξη των παιδιών ο Χιονάνθρωπος είχε ζωντανέψει. Γυρνούσε το στρογγυλό κεφάλι του πέρα-δώθε κοιτώντας τα κλαδιά που του είχαν βάλει για χέρια. Φαινόταν το ίδιο απορημένος με τον Λουκά και τη Φωτεινή που τον παρατηρούσαν πέρα από το φράχτη του σπιτιού.
   «Τώρα αυτό πώς έγινε, μου λέτε;» ρώτησε ο Λουκάς.
   «Χα, χα!» γέλασε ο Τόμας που ήταν συνηθισμένος σε αυτά τα κόλπα. «Δεν το έχετε ξαναδεί, ε; Αυτό, λοιπόν, φίλοι μου είναι το πρώτο θαύμα που κάνει ένας Θαυματουργός».
   Και τότε τους εξήγησε για το πώς φτιάχνονταν οι Χιονάνθρωποι. Είπε ότι τους έφτιαχναν οι Θαυματουργοί όταν ήταν ακόμα παιδιά, τότε που ακόμα δεν έχουν θαυματουργικά κεριά, αλλά μόνο θαυματουργικά χέρια.
   «Προτού ο Θαυματουργός αποκτήσει το δικό του κερί, δοκιμάζεται η δύναμη της φαντασίας και της καρδιάς του, όπως επίσης η επιμονή και η υπομονή του. Τα τέσσερα αυτά στοιχεία είναι τα βασικά για ένα παιδί που προορίζεται να γίνει Θαυματουργός. Αν καταφέρει να φτιάξει έναν Χιονάνθρωπο και του δώσει ζωή, σημαίνει πως όταν μεγαλώσει θα γίνει κι αυτός Θαυματουργός σαν τους γονείς του».
   «Δηλαδή Τόμας, έχεις φτιάξει κι εσύ τέτοιο Χιονάνθρωπο;»
   «Ω, ναι, τον Φριζ. Έγινε κι αυτός ταξιδιάρης σαν κι εμένα. Έμεινε για πολύ καιρό μαζί μας και ύστερα έφυγε για να εξερευνήσει τον κόσμο».
   «Εμείς δεν μπορούμε να φτιάξουμε Χιονάνθρωπο;» ρώτησε η Φωτεινή.
   «Όσους θέλετε, μόνο που δεν μπορείτε να τους δώσετε ζωή. Μοναχά τα παιδιά του Έβεργουις έχουν το χάρισμα για κάτι τέτοιο».
   «Κρίμα. Θα ‘χε πλάκα».
   «Και τώρα τι θα κάνει ο Χιονάνθρωπος;» ρώτησε ο Λουκάς κοιτώντας το «νεογέννητο» Χιονάνθρωπο να αγκαλιάζει το παιδί που είχε βυθιστεί στη στρογγυλή κοιλιά του.
   «Πρώτα πρέπει να τον μάθουν να μιλάει. Όλα τα υπόλοιπα θα τα ανακαλύψει στην πορεία. Αρχικά θα μείνει με την οικογένεια, της οποίας θα είναι παντοτινά καλός φίλος και πιστός φύλακας. Αργότερα, μόλις μεγαλώσει το παιδί που του χάρισε ζωή, θα τον ακολουθήσει στο πρώτο του μεγάλο ταξίδι, το ταξίδι που κάνουμε όλοι οι Θαυματουργοί όταν αποκτάμε το κερί μας. Έπειτα ο Χιονάνθρωπος θα φύγει για να αναζητήσει τη δική του ζωή στη Χειμέρια, τη χώρα του Πάγου και του Χιονιού. Εκεί θα φτιάξει το νέο του σπίτι και θα κάνει οικογένεια».


*απόσπασμα από το καινούργιο μας βιβλίο, το παιδικό-εφηβικό μυθιστόρημα φαντασίας Το Τραγούδι του Χρόνου, του Γιώργου Χατζηκυριάκου

Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011

αντί x λόγου, 12ο τεύχος

Το λογοτεχνικό περιοδικό αντί x λόγου (υπό τη διεύθυνση του Βαγγέλη Ευθυμία), παρουσιάζει σήμερα στις 7 μ.μ. στο Θυμωμένο Πορτραίτο (Γιάννενα), το 12ο τεύχος του. Μια πρώτη παρουσίαση του ανανεωμένου τεύχους μπορείτε να διαβάσετε στη σχετική ανάρτηση του Ηλεκτρονικού Αναγνώστη, ο οποίος διατηρεί στο περιοδικό μόνιμη στήλη για το ηλεκτρονικό βιβλίο, κάτι νομίζω μοναδικό για τα ελληνικά δεδομένα.

Υπό το άγρυπνο βλέμμα του χιονισμένου Μιτσικελιού (το βουνό που δεσπόζει πάνω από την πόλη μας), θα μιλήσουμε για την πορεία του περιοδικού, την κατάσταση στο χώρο της λογοτεχνίας γενικότερα και -οπωσδήποτε- για την κρίση, που είναι θέμα-κλειδί. Όσοι πιστοί προσέλθετε, θα περάσουμε καλά!

Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2011

Ματριόσκα: ένας εκρηκτικός μηχανισμός που περιμένει να τον πυροδοτήσετε.

Κριτική για τη Ματριόσκα από το ιστολόγιο της Ευρυδίκης Αμανατίδου.

Ελ Ρόι: Ματριόσκα


«Τι με κοιτάς; Δε μπόρεσα κι ας έτρεξα, μα φρόντισα να μη χαθώ. Λίγα από εσένα έκλεψα και πέταξα, μέσ’ στον αέρα σου θα ζω!»
Όλο το νόημα του «Ματριόσκα» του νέου αποκτήματος των Βορειοδυτικών εκδόσεων συμπυκνώνεται σε αυτούς τους στίχους, από το κομμάτι Σκηνή 0403 του cd που συνοδεύει το βιβλίο.
Τη ματριόσκα τη γνωρίζουμε σαν την ρωσική ξύλινη κούκλα, την φιγούρα με τα μυστικά. Η κούκλα μέσα στην κούκλα, καθώς ανοίγοντάς την, αποκαλύπτονται όλο και μικρότερα αντίγραφά της μέχρι να φτάσουμε στο τελευταίο κομμάτι που δε λέει να ανοίξει. Υπάρχει άραγε εκεί μέσα ένα όνειρο που δεν ξέφτισε, ελπίδες που δεν αποδείχτηκαν φρούδες;
Τίποτα δεν είναι μόνο αυτό που βλέπουμε, εξάλλου η όραση και η αντίληψη του υπαρκτού κόσμου δεν είναι παρά μία σχετική αναπαράσταση. Υπάρχουν όνειρα που γεννούν ελπίδες, άνθρωποι που έχουν πολύ λιγότερα από εμάς κι όμως μπορούν να κάνουν ταξίδια έστω και με το νου, σίγουρα πάντα με την ψυχή τους. Όπως υπάρχουν και αυτά που μας εγκλωβίζουν σε έναν φαύλο κύκλο, μια διαδρομή που περνάει ξανά και ξανά από τα ίδια σημεία αφήνοντάς μας μόνο μία ανάσα που κι αυτή βγαίνει κοφτή.
Τι είναι λοιπόν η Ματριόσκα; Ένα πολυσυλλεκτικό έργο, αποτέλεσμα κοινής προσπάθειας δεκατριών ανθρώπων που μέσα σε εννέα μήνες (από τον Ιανουάριο έως το Σεπτέμβριο του 2011), έδωσαν μία εξαιρετική σύνθεση λόγου, εικόνας και μελωδίας.
Έντεκα ιστορίες βασισμένες σε γεγονότα που ίσως κάποιοι αναγνωρίζουμε, έντεκα ασπρόμαυρες φωτογραφίες, οκτώ μουσικές συνθέσεις είναι το πολυδύναμο σύνολο που αιχμαλωτίζει όραση και ακοή, το σύνολο που σε κάνει να ανατρέξεις ξανά και ξανά προς τα πίσω, να συνδυάσεις εκείνα τα λόγια, τις σκέψεις, τα όνειρα κάποιων ανθρώπων κοντά ή μακριά σου, αυτών που σου είναι άγνωστοι, όμως δε σε αφήνουν να αδιαφορήσεις. Θα σου μιλήσουν για τη μοναξιά, την αποξένωση, την απομόνωση, το στίγμα του διαφορετικού. Την καταπίεση, την υποδούλωση, τον εξαναγκασμό σε σιωπή. Το ποδοπάτημα της ψυχής, τον ευτελισμό του ανθρώπου.
Έντεκα ιστορίες για κάποιους που αρνούνται να υποταχτούν, γιατί η ψυχή και το πνεύμα είναι που συντηρούν το σώμα και το κάνουν να αναζητήσει σανίδες σωτηρίας, σανίδες που άλλοτε θα το ταξιδέψουν στη γη της επαγγελίας και άλλοτε θα το βουλιάξουν πάνω στην προσπάθεια που και αυτή όμως είναι αρκετή. Ταξίδια αγκαλιά με τα σωθικά ενός φορτηγού, μαγικά φανταστικά ταξίδια στο παράθυρο ενός τρένου, ταξίδια συμφιλίωσης με το θάνατο, δανεικές στιγμές από τη ζωή των άλλων, χέρια που προσπαθούν να τινάξουν από πάνω τους τη μεγάλη γαλάζια κουρτίνα, να ξεφύγουν από τη σχισμή του χρόνου, να σκαλίσουν την απόγνωση της διάστασης ανάμεσα στην ουτοπία και την πραγματικότητα, να χρωματίσουν με ένα καλοξυσμένο μολύβι τους λευκούς τοίχους της απομόνωσης, να γρατζουνίσουν σε μια κιθάρα ένα τραγούδι αγάπης κι ευγνωμοσύνης, χέρια που βάζουν φωτιά στο σώμα για να δώσουν οι στάχτες το φως, χέρια που αγγίζουν το μοναχικό δέντρο με τα περήφανα κλαδιά.
Έντεκα ιστορίες για τη διαφορετικότητα που ζητάει να αγαπηθεί και έντεκα φωτογραφίες που δίνουν μία άλλη διάσταση στην ανάγνωσή τους μαζί με τους ήχους της μουσικής που σπρώχνει το νου να πετάξει ψηλότερα από όλα αυτά και να παρατηρήσει πιο προσεκτικά την παράδοξη γη που κατοικούμε.
Τότε, ίσως όλοι συνειδητοποιήσουμε ότι το σπίτι μας δεν είναι το νησί μας, ότι η απόσταση του αναπαυτικού καναπέ από την πόρτα μας είναι μερικά βήματα μόνο κι ότι εκεί έξω περιμένει η πραγματικότητα σαν τον κακό λύκο του παραμυθιού. Περιμένει και το δικό μας χέρι να αλλάξει το τέλος του.
Ματριόσκα: ένας εκρηκτικός μηχανισμός που περιμένει να τον πυροδοτήσετε.
Στο πολυσυλλεκτικό έργο συμμετείχαν οι:
Για τις ιστορίες: Βασίλης Κωστάκης, Άκης Βαίου, Βασίλης Ντούρος, Γιάννης Φαρσάρης.
Για τη μουσική: Γιάννης Καρακατσανίδης, Αριστοτέλης Καλύβας, Δημήτρης Τσαπάρας, Χρήστος Κυριακόπουλος, Ανθή Κύρκου, Αποστόλης Τζίμας, Νάσσια Ριμπά, Θωμάς Νάστος, Βασίλης Κωστάκης.
Οι φωτογραφίες είναι του Ηλία Κατσούρα.

Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011

Ένας χρόνος Βορειοδυτικές

Πριν από ακριβώς έναν χρόνο έφτασαν στα βιβλιοπωλεία τα δύο πρώτα μας βιβλία. Μέσα σε δώδεκα μήνες παραδώσαμε στους αναγνώστες εφτά ξεχωριστά βιβλία από εφτά διαφορετικούς συγγραφείς. Μυθιστορήματα και συλλογές διηγημάτων, που πάντα κρύβουν μια ιδιαίτερη λογοτεχνική πινελιά.

Σας ευχαριστούμε απ' την καρδιά μας για τη φανταστική στήριξη στις εκδόσεις μας και υποσχόμαστε ότι και το 2012 θα ετοιμάσουμε πολλά όμορφα ταξίδια. Είμαστε πολύ χαρούμενοι για όλους τους καινούργιους μας φίλους και ελπίζουμε ότι η παρέα μας θα μεγαλώσει ακόμα περισσότερο. Καλές γιορτές και χρόνια πολλά σε όλους!

Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2011

Winter is Coming


Μιας και η θερμοκρασία σιγά-σιγά θα αρχίσει να πέφτει, έχει έρθει η ώρα να χαθούμε σε ένα συναρπαστικό χριστουγεννιάτικο παραμύθι.

Το Τραγούδι του Χρόνου, του πρωτοεμφανιζόμενου Γιώργου Χατζηκυριάκου, από την Παρασκευή θα βρίσκεται στα βιβλιοπωλεία. Είναι ένα παιδικό-εφηβικό μυθιστόρημα για το χαμένο νόημα των Χριστουγέννων και παράλληλα μια μεγάλη περιπέτεια στον φανταστικό κόσμο της Νοέλα.

Αναζητήστε το στα Metropolis (Αθήνα, the MAll athens, Χαλάνδρι και Θεσ/νικη), αλλά και στην Πρωτοπορία. Και αν είστε τυχεροί ίσως συναντήσετε τον συγγραφέα για να σας μιλήσει για το έργο του που τόσο αγαπάει.

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011

Γιώργος Τσαντίκωφ - Οι Ναΐτες πετάχτηκαν δίπλα


Αυτό το Σάββατο παρουσιάζουμε στην Αθήνα τη συλλογή διηγημάτων Οι Ναΐτες πετάχτηκαν δίπλα, του Γιώργου Τσαντίκου. Με μία πρόχειρη ματιά στην πρόσκληση μπορείτε να καταλάβετε ότι θα το διασκεδάσουμε. Όπως πάντα δεν θα έχουμε ζογκλέρ να καταπίνουν φλόγες, χορεύτριες σάμπα, φακίρηδες με μαύρα μάμπα και κληρώσεις για ipad 2. Αλλά ίσως μάθουμε μερικά χρήσιμα πράγματα για την επιστροφή μας στη δραχμή.

Συγκεκριμένα η εκδήλωση θα γίνει το Σάββατο 10 Δεκεμβρίου, στις 7 μ.μ. στο Floral (πλατεία Εξαρχείων), το οποίο ευχαριστούμε θερμά για τη φιλοξενία.


*μια πρώτη γνωριμία με το βιβλίο μπορείτε να κάνετε διαβάζοντας την κριτική της Νατάσας Κεφαλληνού, όπως δημοσιεύθηκε στο Πριν της Κυριακής

Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2011

Το Τραγούδι του Χρόνου


ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΒΟΡΕΙΟΔΥΤΙΚΕΣ
παιδικό-εφηβικό μυθιστόρημα φαντασίας




Γιώργος Χατζηκυριάκος

Το Τραγούδι του Χρόνου


Σχήμα: 14 x 21 εκ.
Σελίδες: 224
Εικονογράφηση εξωφύλλου: Γιώργος Λαμπράκης
ISBN: 978-960-99666-7-2
Τιμή: 13,3 €







Από μικρό παιδί ο Λουκάς άκουγε από τον πατέρα του ιστορίες για τη Νοέλα, έναν μαγικό κόσμο όπου τα Χριστούγεννα δεν τελειώνουν ποτέ και κάθε ευχή μπορεί να βγει αληθινή. Όμως τα χρόνια πέρασαν και ο Λουκάς έπαψε να πιστεύει στα όνειρα, καταδικάζοντας τη Νοέλα στη λήθη, μαζί με όλα όσα παίρνει ο Χρόνος στο πέρασμά του.
Ώσπου μια νύχτα, εντελώς απρόσμενα, ο Λουκάς μαζί με τη Φωτεινή, τη μικρότερη αδελφή του, βρίσκονται στους δρόμους της Κάντελαϊτ, της πιο ξακουστής πόλης της Νοέλα. Τα πράγματα μπερδεύονται ακόμα πιο πολύ όταν τα δύο παιδιά συνειδητοποιούν ότι έχουν χάσει τις αναμνήσεις τους.
Κάπως έτσι ξεκινά ένα μαγευτικό ταξίδι, γεμάτο αναπάντεχες εκπλήξεις, μα και τρομακτικές εμπειρίες. Ο Λουκάς και η Φωτεινή θα περάσουν από φανταστικούς τόπους, θα γνωρίσουν μοναδικούς φίλους, θα πολεμήσουν με εχθρούς πάνω από τις δυνάμεις τους και θα κληθούν να αναμετρηθούν με τον ίδιο τον Χρόνο και τις στρατιές του.
Θα μάθουν καλά πως κανείς και τίποτα δεν χάνεται, αρκεί να υπάρχει κάποιος που θα τον αναζητήσει...
…όσο μακριά κι αν χρειαστεί να φτάσει για να τον βρει.


>Βρείτε το Τραγούδι του Χρόνου στη βάση δεδομένων της Βιβλιονέτ.

>Παραγγείλτε την και ηλεκτρονικά από τη σελίδα της Πρωτοπορίας  (πιστωτική) ή από το βιβλιοπωλείο μας (αντικαταβολή, paypal).

>Διαβάστε κριτικές για το βιβλίο στο ιστολόγιο της Ευρυδίκης Αμανατίδου, στο ιστολόγιο του Ανδρέα Καπανδρέου, στο GoodReads, στο σχετικό θέμα που υπάρχει στο λογοτεχνικό φόρουμ sff.gr, αλλά και μια συνέντευξη του συγγραφέα

>Μάθετε περισσότερα για το μαγικό κόσμο της Νοέλα στο σχετικό ιστολόγιο.

Γιώργος Χατζηκυριάκος


Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε που ένα αγόρι από τον Πειραιά ξεκίνησε να γράφει μια φανταστική ιστορία για μια παρέα παιδιών που ανοίχτηκαν στη θάλασσα ακολουθώντας έναν πειρατικό χάρτη.
Το αγόρι μεγάλωσε, σπούδασε και εργάστηκε σε διάφορα επαγγέλματα, ενώ στα είκοσι πέντε του έγινε πατέρας. Σήμερα, κι ενώ πλησιάζει τα τριάντα, ζει με τη σύζυγο και την κόρη του στην πόλη που γεννήθηκε, και δουλεύει σε ένα χώρο γεμάτο βιβλία.
Μπορεί η πρώτη του ιστορία να μην ολοκληρώθηκε ποτέ, ακολούθησαν όμως πολλές άλλες, αρκετές από τις οποίες δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά (Συμπαντικές Διαδρομές, 2012, Mystery) και ανθολογίες (Θρύλοι του Σύμπαντος, Ονείρων Σκιές, Μετά τις 9), καθώς και στο διαδίκτυο, μαζί με άρθρα για τη λογοτεχνία του φανταστικού και τη μουσική.
Από τα τρία μυθιστορήματα που έχει γράψει ως τώρα, το Τραγούδι του Χρόνου είναι το πρώτο που εκδίδεται.

Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2011

Νυφικό Κρεβάτι - Πολυθέατρο


Το Σάββατο που μας πέρασε είδαμε στο Πολυθέατρο το Νυφικό Κρεβάτι, σε διασκευή και σκηνοθεσία του Θοδωρή Γκόγκου. Είναι μια παράσταση του Ολλανδού Jan De Hartog, που πρωτοπαίχτηκε τη δεκαετία του πενήντα και παραμένει επίκαιρη. Έχει να κάνει με τα έξι στάδια που θα περάσει κάθε ευτυχισμένος γάμος και με την αλλαγή του άνδρα και της γυναίκας όσο κυλάνε τα χρόνια.

Παίζεται κάθε Πέμπτη με Κυριακή, στις 9:15, Σικελιανού 3 στα Γιάννενα. Μαζί με τον Θοδωρή Γκόγκο παίζει η Στέλλα Κατσαρού. Αν βρίσκεστε στην πόλη μας αξίζει να το δείτε.

Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2011

Γιώργος Τσαντίκωφ - Οι Ναΐτες πετάχτηκαν δίπλα


Σε μία εβδομάδα ακριβώς παρουσιάζουμε στην Αθήνα τη συλλογή διηγημάτων Οι Ναΐτες πετάχτηκαν δίπλα, του Γιώργου Τσαντίκου. Με μία πρόχειρη ματιά στην πρόσκληση μπορείτε να καταλάβετε ότι θα το διασκεδάσουμε. Σύμφωνα με πληροφορίες, κάποιοι από το έγκυρο πάνελ των ομιλητών, θα προτείνουν την έξοδο της χώρας από το ευρώ και την υιοθέτηση του ρουβλιού ως εθνικού νομίσματος.

Συγκεκριμένα η εκδήλωση θα γίνει το Σάββατο 10 Δεκεμβρίου, στις 7 μ.μ. στο Floral, το οποίο ευχαριστούμε θερμά για τη φιλοξενία.


*όσοι ήσασταν την Πέμπτη που μας πέρασε στην παρουσίαση της Ματριόσκα στα Γιάννενα, θα ξέρετε πόσο φανταστικά ήταν